کد مطلب:59764 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:219
«وَقُلْ جاءَ الْحَقُّ وَزَهَقَ الْباطِلُ اِنَّ الْباطِلَ كانَ زَهُوقاً». «و بگو حق فرا رسید و باطل نابود شد، و قطعا باطل نابود شدنی است».[1] . همان دم همه آن بتها سرنگون شدند، سپس پیامبر (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) دستور داد آنها را از مسجد بیرون بردند و شكستند و به دور ریختند. آنچه از رفتار علی (علیه السلام) در جریان فتح مكّه ذكر شد مانند كشتن چند تن از دشمنان خدا در مكّه و ترساندن عدّه ای دیگر و كمك آن حضرت از رسول خدا (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) در پاكسازی مسجدالحرام از هرگونه بت و خشونت شدید او در راه خدا و نادیده گرفتن خویشان به خاطر اطاعت فرمان خدا، همه و همه دلیل خصوصیّت حضرت علی (علیه السلام) در امتیازات و فضایل است كه هیچ كس د راین جهات ، با او سهیم نبود و او در این فضایل یكتا و بی نظیر بود، چنانكه قبلاً نیز به ذكر خصایص دیگر او پرداختیم.
وقتی كه رسول خدا (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) وارد مسجدالحرام (كنار كعبه) شد، دید 360 بت در آنجا نهاده شده كه بعضی از آنها را با بعضی دیگر به وسیله سرب ، به هم چسبانده اند، به امیرمؤ منان علی (علیه السلام) فرمود:«مشتی از ریگ زمین را به من بده»، علی (علیه السلام) مشتی از خاك و ریگ از زمین برداشت و به پیامبر (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) داد، رسول خدا (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) آن ریگها را به روی بتها می پاشید و می فرمود: